-
1 άρσενες
-
2 ἄρσενες
-
3 ἄρσενες
Ελληνικά-Ρωσικά λεξικό στα κείμενα της Καινής Διαθήκης (Греческо-русский словарь к текстам Нового Завета) > ἄρσενες
-
4 ἄρσην
ἄρσην, ὁ, ἡ, ἄρσεν, τό, gen. ἄρσενος, [dialect] Ep., [dialect] Ion., and Trag.: [dialect] Att. [full] ἄρρην IG2.678B55, Pl.Smp. 191c, etc.: [dialect] Aeol., Cret., Epid., and Hdt. [full] ἔρσην, q.v.; ἀρς- prevails in LXX andA NT, ἀρρ- is more common in Pap. (exc. Pap. Mag.): nom. [full] ἄρσης IG5(1).364.10 ([dialect] Lacon.), POxy.465.147 (ii A. D.):—male,μήτε τις οὖν θήλεια θεὸς.. μήτε τις ἄρσην Il.8.7
;βοῦν.. ἄρσενα 7.315
;ἄρσενες ἵπποι 23.377
, etc.;ἄρσην σπορά E.Tr. 503
; (lyr.) (of the birth of Bacchus);γονή Hp.Genit.7
: ἄρσην, ὁ, or ἄρσεν, τό, the male, A.Ag. 861, Supp. 393 (lyr.), Pl.Lg. 665c, Smp. 191c, etc.;Ἀπόλλωνι.. θῆλυ καὶ ἄρσεν.. προσέρδειν IG12(8).358
(Thasos, v B. C.); the male sex,Th.
2.45; .2 masculine, Id.Supp. 951; : metaph., mighty,κτύπος ἄρσην πόντου S.Ph. 1455
(lyr.);Ἀχέροντος ἄρσενας χοάς Id.Fr.480.3
; (lyr.);ἄ. φθόγγοι Aristid.Quint.2.12
; of plants, robust, coarse, opp. θῆλυς (tender, delicate), Thphr.HP3.9.3, cf. 2.2.6, Dsc.3.1, al., S.Tr. 1196.4 of sex in plants,ἀπὸ τοῦ ἄρρενος τοῖς θήλεσι βοήθεια Thphr. HP2.8.4
:—but also, coarse, tough, γογγυλίς ib.7.4.3, cf.3.9.3: [comp] Comp. form [full] ἀρρέντερος (cf. θηλύτερος) , κὰ τὠρρέντερον γένος in the male line, IG5(2).262.21(Mantinea, v B. C.). -
5 πυρσός
πυρσός, ὁ, Feuerbrand, Fackel; πυρσοί τε φλεγέϑουσιν ἐπήτριμοι, Il. 18, 211; Pind. übtr., κεῖνον ἅψαι πυρσὸν ὕμνων, I. 3, 61; Eur. El. 587, der auch den plur. τὰ πυρσά bildet, Rhes. 97. Bes. ein in der Nacht von ausgestellten Wächtern durch Fackeln gegebenes Signal, Feuerzeichen (vgl. S. Emp. adv. log. 2, 193), Her. 7, 182. 9, 3; διασαφεῖν διὰ τῶν πυρσῶν, Pol. 9, 42, 7; πυρσὸν ἆραι, ἀντᾶ ραι, 10, 44, 10; ἐν ϑαλάττῃ φερόμενος εἰς πυρσὸν ἀπ οβλέπω, Luc. Nigr. 7. – Uebh. Feuer, λίϑος πυρσῶν μήτηρ, Iul. Aeg. 6 (VI, 28); πυρσὸν ἀνάπτειν, Mar. 1 ( Plan. 201); auch übertr. von der Liebe, πυρσοὶ ἄρσενες, Ep. ad. 3 (XII, 17); κρύφιοι, Iren. 3 (V, 251); ἔρωτος, Strat. 24 (XII, 182).
-
6 στῦλος
στῦλος, ὁ, wie στήλη, die Säule, der Pfeiler; ὑψηλῆς στέγης στῠλον ποδήρη, Aesch. Ag. 872; Eur. I. T. 50; στῠλοι οἴκων εἰσὶ παῖδες ἄρσενες, 57; Ep. ad. 192 ( App. 220); στρογγύλος, runder Pfahl, Pol. 1, 22, 4. – Bes. der Griffel zum Schreiben u. Zeichnen. – [Die Betonung στύλος ist unrichtig, da in den griech. Dichterstellen υ lang ist, vgl. noch Leon. Tar. 64 (VII, 648) u. Paus. 5, 20, 3, obgleich das lat. stylus dagegen ist u. auf eine alte äolische Form στύλος statt στόλος hinweis't.]
-
7 ἵππος
ἵππος, ὁ, das Pferd, Roß, ἡ, die Stute, von Hom. an, der am häufigsten das fem. braucht, überall; wo Hom. die Geschlechter besonders be, eichnen will, sagt er ϑήλεες ἵπποι, Il. 5, 269, ἵπποι ϑήλειαι, 11, 681 Od. 4, 636, ἄρσενες ἵπποι, 13, 81; oἱ ἵπποι sind häufig die Rosse vor den Kampfwagen, u. nicht selten der Streitwagen selbst, wie ἀφ' ἵππων, vom Wagen herab, Il. 5, 13. 19, ἵππων ἐπιβησόμενος, im Begriff, auf den Wagen zu steigen, 46, καϑ' ἵππων ἆλτο, er sprang vom Wagen herab, 111, τοὺς ἐξ ἵππων βῆσε, aus dem Wagen, 163, öfter. Ggstz πεζοί, Od. 14, 267; λαός τε καὶ ἵπποι, die Schaar der Fußkämpfer u. die Edlen, die auf den Wagen kämpfen, Il. 18, 153; so auch κοσμῆσαι ἵππους τε καὶ ἀνέρας ἀσπιδιώτας, 2, 554. 16, 167. 20, 157. Reiterei kommt im Homer noch gar nicht vor. Hom. nennt die Rosse ἀερσίποδες, Il. 23, 475, αἴϑωνες, καλλίτριχες, μώνυχες, ὑψηχέες, ὠκέες, ὠκύποδες; Pind. ἀκαμαντόποδες, Ol. 3, 4, σιδηροχάρμης, P. 2, 2, ἀελλόποδες u. ä. – Ἡ ἵππος, die Reiterei, Her. 1, 80; χιλίη ἵππος, μυρίη, tausend Mann Reiterei, 5, 63. 7, 41, wie Aesch. ἵππου μελαίνης τριςμυρίας, Pers. 307, vgl. 294; διακοσία Thuc. 1, 62; Xen. Cyr. 4, 6, 2 u. A. – Bei Ath. VII, 304 e Name eines Fisches, vielleicht Seepferdchen, vgl. ἱππίδιον. – Die weiblichen Geschlechtstheile, Arist. H. A. 6, 18; Ael. H. N. 4, 11 καὶ τῶν γυναικῶν τὰς ἀκολάστους ὑπὸ τῶν σεμνοτέρως αὐτὰς εὐϑυνόντων καλεῖσϑαι ἵππους. – Ein Fehler der Augen, wenn sie sich stets auf u. zu bewegen, das Zwinkern, Medic. – In den Zusammensetzungen drückt es zuweilen den Begriff des sehr Großen, Uebermäßigen aus, wie auch bei uns "pferdemäßig" gesagt wird. Vgl. ἱππόκρημνος, ἱππόπορνος.
-
8 στῦλος
στῦλος, ὁ (fem. at Epidaurus, IG42(1).102.66, al.(iv B.C.), but also masc. there, ib.109iii92 (iii B.C.)),A pillar ( = κίων acc. to Gal.6.544), esp. as a support or bearing, Hdt.2.169, IGll.cc.; ;δόμων E.IT50
; (ii/iii A.D.): metaph.,σ... οἴκων εἰσὶ παῖδες ἄρσενες E.IT57
, cf. Ep.Gal.2.9, 1 Ep.Ti.3.15.3 wooden pole, E.Fr. 203, Plb.1.22.4; [ σκηνῆς] tent-poles, uprights, opp. διατόναια, PCair.Zen. 353.9 (iii B.C.); plank, Hp.Art.47.4 stile for writing on waxed tablets; wrongly used in this sense by Greek speakers at Alexandria and in the East acc. to Herophil. ap. Gal.Anat.Ad xiv (Arabic version, ii p.183 ed. M. Simon, Leipzig 1906); cf. στυλοειδής. -
9 τετράορος
A yoked four together,τ. ἄρσενες ἵπποι Od. 13.81
, cf. E.Hel. 723, Tim.Pers. 204; τ. ἅρμα a four-horsed chariot, Pi.P.10.65, etc.; (cj.); ; also [var] contr.,τέτρωρος ὄχος Id.Hipp. 1229
;τέτρωρον ἅρμα Id.Alc. 483
, Heracl. 860; τέτρωρον a team of four, Ael.NA1.36, Philostr.Im.2.18.III τέτρωρον, τό, upper surface of astragalus, Ruf.Oss.38, Gal.2.775.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > τετράορος
-
10 ἰαύω
ἰαύω [pron. full] [ῐ], poet. Verb, mostly used in [tense] pres. and [tense] impf. (Trag. only in lyr.): [dialect] Ep. [tense] impf.Aἰαύεσκον Od.9.184
, Perdrizet-Lefebvre Graffītes Grecs du Memnonion d' Abydos 528: [tense] fut.ἰαύσω Lyc.101
, 430: [tense] aor. 1ἴαυσα Od.11.261
, Call.Aet.3.1.2:—sleep, pass the night,Ζηνὸς.. ἐν ἀγκοίνῃσιν ἰαύεις Il.14.213
, cf. Od.11.261;ἀΰπνους νύκτας ἴαυον Il.9.325
, Od.19.340; of beasts,ἔνθα δὲ πολλὰ μῆλ'.. ἰαύεσκον 9.184
;ἄρσενες ἐκτὸς ἴαυον 14.16
;δεμνίοις δύστανος ἰαύων E.Ph. 1537
(lyr.): c. acc. cogn., ἐννυχίαν τέρψιν ἰαύειν enjoy the night's sleep, S.Aj. 1204 (lyr.); ὑπασπίδιον κοῖτον ἰαύειν, of a soldier sleeping under arms, E. Rh. 740 (anap.);ὕπνον Theoc.3.49
, Call. l.c. -
11 ἵππος
ἵππος, ὁ,A horse, ἡ, mare, most freq. fem. in Poets; in fullθήλεες ἵπποι Il.5.269
;ἵπποι θήλειαι 11.680
, Od.4.635;ἄρσενες ἵπποι 13.81
, cf. Hdt.3.86, Pl.Hp.Ma. 288b: pl., ἵπποι team of chariot-horses, Il.16.370, al.: freq. in dual, 5.237, 8.41, al.: hence, of the chariot itself, ἀφ' ἵπποιιν, ἀφ' ἵππων, from the chariot, Il.5.13,19,al.; καθ' ἵππων ἆλτο, ἐξ ἵππων βῆσε, ib. 111, 163; ἵππων ἐπιβησόμενος intending to mount his chariot, ib.46; opp.πεζοί, πλῆτο δὲ πᾶν πεδίον πεζῶν τε καὶ ἵππων Od.14.267
, cf. 9.49;ἵπποι τε καὶ ἀνέρες Il.2.554
;λαός τε καὶ ἵπποι 18.153
; of riders,νῶθ' ἵππων ἐπιβάντες ἐθύνεον Hes.Sc. 286
; freq. of race-horses,ἵ. ἀκαμαντόποδες Pi.O.3.4
;ἀελλόποδες Simon.7
;ἀθληταί Lys.19.63
: metaph., ἁλὸς ἵ., of ships, Od.4.708, cf. Secund. Sent.17.2 the constellation Pegasus, Eudox. ap. Hipparch.1.2.12, Ptol.Tetr.27, Vett.Val.12.11.3 title of Hecate in the Mithraic cult, Porph.Abst.4.16.4 perh. an instrument of torture, Lat. eculeus, Plu.Luc.20(pl.).II as Collective Noun, ἵππος, ἡ, horse, cavalry, ἡ τῶν Θεσσαλῶν ἵ. Hdt.5.64, etc.: always in sg., even with numerals, ἵ. χιλίη a thousand horse, Id.7.41; μυρίη ibid.; μυρία, τρισμυρία, A.Pers. 302, 315; ἡ διακοσία ἵ. Th.1.62;ἵππον ἔχω εἰς χιλίαν X.Cyr.4.6.2
.III a sea-fish, Antim. et Numen. ap. Ath. 7.304e; but ὁ ἵ. ὁ ποτάμιος the hippopotamus, Hdt.2.71, Arist.HA 502a9;ὁ ἵ. τοῦ Νείλου Ach.Tat.4.2
.b pudenda muliebria et virilia, Hsch.V a complaint of the eyes, such that they are always winking, Gal.16.611,al. (also in Hp., acc. to [Gal.]19.436).VI title of ministrants ('chuckersout') in certain religious ceremonies, IG22.1368.144 (Athens, ii A.D.), 3.1280a.VII in compds., to express anything large or coarse, as in our horse-chestnut, horse-laugh, v. ἱππό-κρημνος, -λάπαθον, -μάραθον, -πορνος, -σέλινον, -τυφία, and cf. βου-. (From ἴκϝος, v. ἴκκος; cf. Skt. aśvas, Lat. equus: the ἴ- (in place of e-) and the aspirate are unexplained; the latter acc. to Gell.2.3.2 was confined to Attic; cf. Λεύκ-ιππος, Γλαύκ-ιππος.) -
12 ἵππος
ἵππος: horse or mare; ἄρσενες ἵπποι, ‘stallions,’ Od. 13.81 ; θήλεες ἵπποι, ἵπποι θήλειαι, Ε 2, Il. 11.681; the Homeric Greeks did not ride horseback, but employed chariots; hence ἵπποι, oftener ἵππω, span, chariot, alone or w. ἅρμα, Il. 12.120; freq. ἵπποισιν καὶ ὄχεσφιν, Il. 12.114, 11; ἐξ or ἀφ' ἵππων ἀποβῆναι, Γ 2, Il. 5.13; of chariotmen as opposed to infantry, Od. 14.267, Il. 2.554, Il. 16.167, Il. 18.153.A Homeric dictionary (Greek-English) (Ελληνικά-Αγγλικά ομηρικό λεξικό) > ἵππος
-
13 ἵππος
ἵππος, ὁ, das Pferd, Roß, ἡ, die Stute; wo Hom. die Geschlechter besonders bezeichnen will, sagt er ϑήλεες ἵπποι, ἵπποι ϑήλειαι, ἄρσενες ἵπποι; o ἱ ἵπποι sind häufig die Rosse vor den Kampfwagen, u. nicht selten der Streitwagen selbst, wie ἀφ' ἵππων, vom Wagen herab, ἵππων ἐπιβησόμενος, im Begriff, auf den Wagen zu steigen, καϑ' ἵππων ἆλτο, er sprang vom Wagen herab, τοὺς ἐξ ἵππων βῆσε, aus dem Wagen; λαός τε καὶ ἵπποι, die Schar der Fußkämpfer u. die Edlen, die auf den Wagen kämpfen. Reiterei kommt im Homer noch gar nicht vor.. Ἡ ἵππος, die Reiterei; χιλίη ἵππος, μυρίη, tausend Mann Reiterei. Name eines Fisches, vielleicht Seepferdchen. Die weiblichen Geschlechtsteile. Ein Fehler der Augen, wenn sie sich stets auf u. zu bewegen, das Zwinkern. In den Zusammensetzungen drückt es zuweilen den Begriff des sehr Großen, Übermäßigen aus, wie auch bei uns »pferdemäßig« gesagt wird -
14 Sex
subs.P. γένος, τό, Ar. φῦλον, τό (Xen.).The male sex: P. and V. οἱ ἄρσενες, τὸ ἄρσεν.The female sex: P. and V. τὸ θῆλυ, P. θήλεια φύσις, ἡ, V. θῆλυς σπορά, ἡ, τὸ θῆλυ γένος.Of the male sex, adj.: P. and V. ἄρσην.Of the female sex: P. and V. θῆλυς, V. θηλύσπορος.Great is your glory if you do not fall below the standart of your sex: P. τῆς... ὑπαρχούσης φύσεως μὴ χείροσι γενέσθαι ὑμῖν μεγάλη ἡ δόξα (Thuc. 2, 45).Sparing neither age nor sex: see Thuc. 7, 29.Woodhouse English-Greek dictionary. A vocabulary of the Attic language > Sex
-
15 στῦλος
στῦλος, ου, ὁ (Aeschyl., Hdt.+; ins, pap, LXX, En; TestSol 25:8 B; ParJer 1:2; Jos., Ant. 13, 211; Just., D. 38, 1 al.; Mel., P. 84, 631; 88, 658. On the accent [στύλο] s. KLipsius, Gramm. Untersuchungen 1863 p. 43)① a supporting portion, ordinarily cylindrical, of a structure, pillar, column lit. στῦλοι πυρός (En 18:11; 21:7; sing. Ex 13:21f; 14:24) Rv 10:1. In imagery (Philo, Migr. Abr. 124)② a pers. or community recognized for spiritual leadership, pillar, support ποιήσω αὐτὸν στ. ἐν τῷ ναῷ τοῦ θεοῦ I will make him a pillar in the temple of God Rv 3:12 (στῦλοι in the temple 3 Km 7:3=Jos., Ant. 8, 77). Hence fig. of the leaders of the Jerusalem church: James, Cephas, John Gal 2:9 (cp. Eur., Iph. Taur. 57 στῦλοι οἴκων εἰσὶ παῖδες ἄρσενες. Vi. Aesopi G 106 P. Aesop is called ὁ κίων [pillar] τῆς βασιλείας. S. CBarrett, Studia Paulina ’53, 1–19; RAnnand, ET 67, ’56, 178 [‘the markers’ in a racecourse]). In 1 Cl 5:2 the term is applied to the apostles and other leaders of the primitive church.—The community of Christians is στῦλος καὶ ἑδραίωμα τῆς ἀληθείας support (στ. is also used in this general sense Sir 24:4; 36:24) and foundation of the truth 1 Ti 3:15.—DELG. TW. -
16 ὄρεξις
ὄρεξις, εως, ἡ a condition of strong desire, longing, desire (ὀρέγω; Pla. et al.; LXX; Ath. 21, 1 and R. 21 p. 74, 19 al.; Hippol., Ref. 5, 14, 10); in its only occurrence in our lit. it is used in an unfavorable sense (Democr., Fgm. 219; Epicurus p. 161, 26 Us.; Lucian, Tyr. 4 τὰς τῶν ἡδονῶν ὀρέξεις χαλιναγωγεῖν; Herodian 3, 13, 6; Herm. Wr. 12, 4; Sir 23:6; Philo.—Of sexual desire Jos., Ant. 7, 169; Ps.-Clem., Hom. 3, 68; Orig, C. Cels. 3, 56, 24) οἱ ἄρσενες … ἐξεκαύθησαν ἐν τῇ ὀρ. αὐτῶν εἰς ἀλλήλους males … were inflamed with (their) desire for each other Ro 1:27.—DELG s.v. ὀρέγω. M-M. TW. Spicq.
См. также в других словарях:
ἄρσενες — ἄρσην NT masc/fem nom/voc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
CUNABULA Graecorum — Postquam materfamilias partu viri familiam fundavit, ut loquitur Apuleius, Metam. l. 10. i. e. postquam masculum enixa est, quales δόμων κίονας, domuum columnas, vocant Lycophron et Pindarus, nec immerito, Στύλοι γὰρ οἴκων εἱσὶ παῖδες ἄρσενες.… … Hofmann J. Lexicon universale
VERVEX — apud Iuvenalem, Sat. 3. v. 294. Su or, et elixi vervecis labra comedit: ab ariete differt, ut cantherius ab equo, caper ab hirco. Est enim mas inter oves, cui testiculi adempti, sen inversi sunt, unde et nomen. Galli, Italique a monte, montonem… … Hofmann J. Lexicon universale
ίππος — I Μονάδα μέτρησης της ισχύος που συμβολίζεται με CV (γαλλικά, Cheval Vapeur) ή HP (αγγλικά, Horse Power). H μονάδα CV χρησιμοποιείται κυρίως για τη μέτρηση ισχύος μηχανών και ισούται με 75 χιλιογραμμόμετρα ανά δευτερόλεπτο ή 736 W. Ο βρετανικός ι … Dictionary of Greek
στύλος — Πεδινός οικισμός (296 κάτ., υψόμ. 40 μ.), στην επαρχία Αποκορώνου του νομού Χανίων. Είναι έδρα της ομώνυμης κοινότητας (11 τ. χλμ., 448 κάτ.), στην οποία ανήκουν και άλλοι τρεις μικρότεροι οικισμοί, το Πρόβαρμα (72 κάτ., υψόμ. 100 μ.), ο Σαμωνάς… … Dictionary of Greek
